"Mozes nu was een zeer zachtmoedig man, meer dan enig mens op de aardbodem." (Numeri 12:3) NBG vertaling 1951
Als er een Oscar was voor nederigheid en geduld dan zou Mozes die zonder meer hebben gekregen, zonder dat iemand anders ook maar een schijn van kans zou maken. De Bijbel is niet schuw om hem "de meest nederige man op aarde" te noemen. Maar als we beschouwen wat hij allemaal heeft moeten doorstaan als de leider van de Israëlieten, dan kunt u begrijpen waarom hij die erkenning had verdiend.
Vanaf de dag dat hij in Egypte aan de Hebreeën verkondigde dat de Heer hem had gezonden om hun te bevrijden van hun slavernij – tot de dag dat hij stierf – moest Mozes een eindeloze rumoer van klachten, irritaties, ontevredenheid, rebellie en zelfs aanvallen op zijn persoon verdragen.
Één van de meest bekende klachten was toen de Israëlieten begonnen te klagen dat ze geen vlees hadden. "Er is niets behalve deze manna die we voor onze ogen zien", klaagden ze. "Deze manna" was in feite een smaakvolle soort brood die God elke ochtend voorzag toen ze in de woestijn waren. (Het is interessant om op te merken hoe deze opstand begon. Een groep ontevreden buitenlanders die met de Israëlieten leefden begonnen hun aan te sporen om over het brood te klagen. Zeer snel, begon ook de menigte te klagen. Dat is pas een giftige geest! Maar dat is een andere boodschap.)
"We willen vlees!" was de oproep van het volk. Onthoud dat ze voor vlees vroegen in het midden van een woestijn…
Blijkbaar dreef die absurde eis Mozes tot zijn limiet. Hij barstte uit in gebed, "Vanwaar zou ik het vlees halen om aan dit gehele volk te geven? want zij jammeren tegen mij: Geef ons vlees te eten! Ik alleen kan de zorg voor dit gehele volk niet dragen: dat is mij te zwaar. Wilt Gij zó met mij handelen, dood mij dan liever, indien ik genade heb gevonden in uw ogen, opdat ik mijn ongeluk niet behoef aan te zien." (Numeri 11:13-15) NBG vertaling 1951
Dit soort reactie kwam van een nederige man. Stel u zich eens voor wat hij zou hebben gedaan als Mozes de meest opvliegende man op aarde was!
Het punt, mijn vriend, is dat u en ik waarschijnlijk niet zo geduldig of nederig zijn als Mozes was. Dus als hij op zo'n manier reageerde op die onaanvaardbare situatie, hoe meer dienen wij te reageren op de dingen die ons leven ellendig maken?
Door het voorbeeld van Mozes kan ik een duidelijk verschil zien tussen nederigheid en passiviteit.
Nederigheid is een houding van ingetogenheid en bescheidenheid; het voelen en tonen voor respect voor andere mensen en het gebrek aan hoogmoed. Passiviteit wordt gekarakteriseerd door de houding die alles ontvangt of verdraagt zonder enige weerstand.
Mozes had zeker het eerste in overvloed, maar niets van het tweede. Herinnert u zich de Egyptenaar, die een Israëliet aan het mishandelen was, die hij had gedood? Herinnert u zich dat hij tegen God zei dat hij niet zou bewegen als Zijn aanwezigheid niet met hem mee ging? Herinnert u zich hoe hij de stenen tafelen brak toen hij neerdaalde van Berg Sinai en het volk de gouden kalf zag aanbidden?
Dit is het soort houding dat ontbreekt in veel christenen. Helaas heeft hun passieve houding ervoor gezorgd dat ongelovigers nederigheid verwarren voor dwaasheid en het Christendom voor stommiteit.
God koos mozes, omdat Hij in hem een man zag met een intelligent geloof en een sterk besef van goed en slecht.
Tot de dag van vandaag zoekt God mannen en vrouwen die uit hun passieve geloof kunnen stappen en dappere handelingen durfen te ondernemen, die Hem en zichzelf behagen. Hij zoekt mannen en vrouwen die liever kiezen om te sterven dan om te leven en hun ellende aan te zien.
Mensen die zich schikken aan hun miserabele levens hoefen zich niet aan te melden.
Quote:
"…hoe meer dienen wij te reageren op de dingen die ons leven ellendig maken?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten