De les van de vlinder
Op een dag verscheen er een kleine opening in een cocon, een man die daar zat, keek gedurende een paar uur naar de vlinder omdat hij worstelde om zijn lichaam door de kleine opening te persen.
Het leek alsof er geen vooruitgang meer te boeken was. Omdat het ook leek alsof de vlinder zijn maximum had bereikt en niet verder kon gaan, besloot de man hem te helpen.
Hij pakte een schaar en knipte het resterende gedeelte van de cocon. De vlinder kon er toen heel gemakkelijk uit. Maar zijn lichaam was dor en klein, en hij had verschrompelde vleugels.
De man bleef naar de vlinder kijken omdat hij verwachtte dat elk moment de vleugels zouden uitgroeien en uitgespreid worden om het lichaam te kunnen ondersteunen. Maar er gebeurde niets.
In feite heeft de vlinder de rest van zijn leven doorgebracht met het rondkruipen met een verschrompeld lichaam en opgetrokken vleugels. Hij was nooit in staat om te vliegen.
Wat de man in zijn goedheid en haast niet begreep was dat de beperking van de cocon en de worsteling nodig was voor de vlinder om uit die kleine opening te komen. Dat was de manier die God had gemaakt zodat de vloeistof die in het lichaam van de vlinder was, geperst zou worden naar zijn vleugels en daardoor gereed zou zijn om weg te vliegen nadat hij de cocon had verlaten. Soms is inspanning precies hetgeen we nodig hebben in ons leven.
Als God zou toelaten dat wij door het leven heen zouden gaan zonder enige obstakels, dan zou Hij ons in feite verlammen. We zouden niet zo sterk zijn als we hadden gekund.
We zouden nooit kunnen vliegen.
Klopt! Als wij niet leren om onze obstakels te overwinnen, dan leren wij nooit onze eigen krachten te gebruiken die wij nodig hebben om verder naar voren te gaan in het leven.
BeantwoordenVerwijderen