Heeft u wel eens een olifant in het circus gezien? Tijdens het spektakel verricht het enorme dier ongelofelijke demonstraties van kracht. Maar voordat hij begint met het tafereel blijft hij opgesloten, stil, gebonden door een ketting aan één van zijn benen die vast zit aan een paal in de grond.
De paal is maar een klein stukje hout. En zelfs al was de ketting dik dan was het duidelijk dat hij het met gemak uit de grond kon trekken en ontsnappen. Maar waarom vlucht hij niet?
Het antwoord is simpel: hij ontsnapt niet, omdat hij al gebonden was aan de paal toen hij nog een kleine olifant was. Toentertijd was de paal veel te zwaar voor hem. Na vele pogingen accepteerde het dier, dat nu al volwassen is, zijn lot: gebonden blijven aan de paal, eeuwig, wachtende op het tijdstip van het spektakel. De enorme olifant ontsnapt niet, omdat hij niet gelooft dat hij het kan.
Hetzelfde gebeurt met veel mensen. Na het horen van een paar "nee's" of gewoon omdat er iets mis ging, geloven ze dat ze "het niet kunnen". Ze blijven gebonden aan de paal van mislukkingen en een beperkt leven en net zoals de circusolifant begrijpen ze niet dat ze binnen in zichzelf de kracht hebben om welke paal dan ook, die hun leven vastbindt, te breken.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen