Jezus vertelde meteen het verhaal van een rijke man. Deze man was zo rijk dat zijn gewassen overvloedig werden tot op het punt dat hij niet wist wat hij ermee moest doen, omdat hij geen ruimte meer had in zijn schuren.
Omdat hij een "intelligente" man was besloot hij om zijn schuren af te breken en ze groter te maken zodat hij alles kon bewaren… De vraag is: Als hij zoveel had zelfs tot het punt dat hij niet wist wat hij ermee moest doen, waarom zocht hij dan, bijvoorbeeld, niet de behoeftigen op om hun te helpen? Omdat hij niets wilde verliezen! 100% van zijn aandacht was gericht op hetgeen hij kon krijgen, genieten, veroveren en de rest maakte niet zoveel uit… Inclusief zijn ziel…
Ook dacht hij: Wanneer ik klaar ben met het bouwen van de nieuwe schuren dan zal ik rijk zijn… Dan zal mijn ziel "rusten" en "genieten" van dit alles…
Hij wist echter niet dat hij die avond zou sterven! En God zei: Dwaas! Hetgeen jij hebt bewaard, voor wie zal dat zijn?
Zo is de persoon die zich druk maakt over alles in het leven, behalve het behagen van God. Zelfs wanneer de persoon naar de kerk komt, komt hij om een zegen te zoeken en niet om dicht bij God te komen. Hoevelen zijn diegenen die zeggen: Ik zou het zelfs leuk vinden om God te "dienen", maar ik heb geen tijd… Omdat hij zijn gehele tijd investeert in hetgeen fysiek is, vergetende dat het niet voor altijd zal blijven.
En u? Als uw dag vandaag zou komen, heeft u de zekerheid dat u bereid bent? Alleen diegenen die "rijk zijn in God" hebben de zekerheid van hun behoudenis.
dinsdag 23 februari 2010
Rijk zijn in God
"Iemand uit de schare zeide tot Hem: Meester, zeg tot mijn broeder, dat hij de erfenis met mij dele. Hij echter zeide tot hem: Mens, wie heeft Mij tot rechter of scheidsman over u aangesteld? Hij zeide tot hen: Ziet toe, dat gij u wacht voor alle hebzucht, want ook als iemand overvloed heeft, behoort zijn leven niet tot zijn bezit. En Hij sprak tot hen een gelijkenis en zeide: Het land van een rijk man had veel opgebracht. En hij overlegde bij zichzelf en zeide: Wat moet ik doen, want ik heb geen ruimte om mijn vruchten te bergen. En hij zeide: Dit zal ik doen: ik zal mijn schuren afbreken en grotere bouwen en ik zal daarin al het koren en al mijn goederen bergen. En ik zal tot mijn ziel zeggen: Ziel, gij hebt vele goederen liggen, opgetast voor vele jaren, houd rust, eet, drink en wees vrolijk. Maar God zeide tot hem: Gij dwaas, in deze eigen nacht wordt uw ziel van u afgeëist en wat gij gereedgemaakt hebt, voor wie zal het zijn? Zó vergaat het hem, die voor zichzelf schatten verzamelt en niet rijk is in God."
(Lukas 12:13–21)
Deze passage begint met het verhaal dat iemand bij Jezus klaagde over het feit dat zijn boer ervoor koos om zijn erfenis niet met hem te delen… Daarna begon Jezus uit te leggen dat het leven van de mens niet bestaat uit hetgeen hij bezit. Het is interessant dat men in deze wereld het tegengestelde denkt. Hier worden de mensen die het meest hebben het beste behandeld, beschouwd en gerespecteerd door de meerderheid. Echter hetzelfde gebeurt niet bij God, omdat Hij niet kijkt naar wat wij hebben, maar naar ons geloof. Wanneer God voorspoed belooft dan doet Hij dat omdat Hij wil dat Zijn kinderen het beste zullen hebben en gelijktijdig een getuigenis zullen geven van Zijn macht. Echter, het is geen voorwaarde om behouden te worden…Pr. Rui Silva
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten