Dramatische Noodkreet!

Mijn naam is Patricia, ik ben 17 jaar en heb op dit moment bijna geen kracht meer. Maar ik heb een verpleegster en vriendin van mij gevraagd om deze brief te schrijven aan alle jongeren, voordat het te laat zal zijn:

“Ik ben altijd een knappe meid geweest, opgegroeid in een geweldig gezin van hoge klasse, in de stad Florianopolis. Mijn vader is een ingenieur in een groot overheidsbedrijf en heeft altijd geprobeerd om mij en mijn broers het allerbeste te geven, inclusief vrijheid, die ik niet goed heb weten te benutten.

Op mijn dertiende deed ik mee aan een modellen wedstrijd van een groot modellen bureau, en ik won. Ik kwam zelfs zo ver, dat ik mee deed aan een competitie om assistente te worden bij een bekende tv programma. Daarna werd ik ook gevraagd door een ander groot modellenbureau in Sao Paulo.

Ik viel altijd op door mijn knappe uiterlijk en trok daardoor de aandacht van iedereen. Ik ging naar de beste school in Florianopolis en alle jongens op die school vielen als een blok voor mij. In het weekend ging ik altijd naar winkelcentra, het strand, de bioscoop en ging ik op stap met mijn vriendinnen en we genoten van alles wat het leven ons kon geven, zowel fysiek als mentaal.

Maar mijn lot begon te veranderen in oktober 2004. Ik ging toen met een groep vriendinnen naar het Oktoberfeest in Blumenau. Mijn ouders vertrouwden mij en lieten mij vrij. In Blumenau vond ik alles geweldig. We gingen ons indrinken in een zeer bekende bar. Daarna gingen we later die avond verder naar twee discotheken. De drukte van mensen daar was te gek.

Ik had al eens eerder alcoholische dranken uitgeprobeerd, zonder dat mijn moeder het wist. Maar ik was nog nooit dronken geweest. Op donderdag, de eerste dag van het Oktoberfeest, had ik zoveel biertjes dat ik helemaal dronken raakte.

Wat een geweldig gevoel! Ik heb de hele avond genoten als een ‘gek’. Ik had met zo’n 10 jongens gezoend. Eigenlijk mochten minderjarigen niet drinken, dus om de politie en beveiligers te bedriegen, mixten mijn vriendinnen drank met frisdrank. We hebben de hele nacht gedronken en ze hadden ons niet eens in de gaten.

Rond 4 uur ’s ochtends werd ik op een brancard naar het ziekenhuis gebracht, terwijl ik bijna in coma raakte door alcoholvergiftiging. Ze gaven mij glucose injecties om op te knappen. Toen ik terug ging naar het appartement heb ik zoveel overgegeven. Maar mijn kreet van vrijheid had ik toen al gegeven. De volgende dag had ik verschrikkelijke hoofdpijn en voelde ik mij beroerd.
Op zaterdag ontmoetten wij een bende uit Sao Paulo, die ook een appartement huurden in dezelfde flat. Ik kon me van tevoren niet bedenken dat ik op die dag zou worden voorgesteld aan mijn toekomstige moordenaar.

Ik dronk nog een beetje op zaterdag. Het feest was eigenlijk niet leuk, maar rond 5:30 uur ’s ochtends gingen we naar het appartement van de jongens om de rest van de nacht door te feesten. Er kwam van alles langs en ik werd voorgesteld aan de beroemde ‘joint’ (sigaret wiet) die ze mij aanboden.

In het begin weigerde ik, maar uiteindelijk heb ik het toch uitgeprobeerd. Ik kreeg een heel raar gevoel, maar op de volgende dag, vlak voordat ik weg ging, probeerde ik het nog een keer uit.
De oudste jongen van de groep, Marcos genaamd, snoof witte poeder, waarvan ik later ontdekte dat het cocaïne was. Ze boden het mij aan, maar op die dag had ik niet het lef om het uit te proberen.

Toen ik terug naar huis ging, begreep ik dat er iets was veranderd. Ik voelde de drang om nieuwe dingen te experimenteren en het duurde niet lang of ik stond weer oog in oog met mijn moordenaar : DRUGS

Beetje bij beetje begonnen mijn beste vrienden zich van mij af te keren, aangezien ik mij begon te mengen met een bende. En zonder het te merken was ik verslaafd geraakt aan drugs, aangezien het vanaf toen deel uit maakte van mijn dagelijks leven. Ik heb verschillende soorten drugs gebruikt.

In het begin kon ik de uitgaven aan de drugs nog wel betalen, want de bende deelde met elkaar, dus was de prijs nog redelijk. Maar al snel steeg de prijs van cocaïne en ik had minimaal 5 dosis cocaïne per dag nodig. Ik ging uit op vrijdagen en kwam dan terug op zondag met mijn ‘nieuwe vrienden’.

Mijn gedrag thuis was veranderd. Mijn ouders hadden het door, maar in het begin deed ik alsof er niets was en zei ik dat ze niks met mijn leven te maken hadden. Maar thuis begon ik kleine dingen te stelen die ik kon verkopen of ruilen voor drugs. Langzamerhand begon het geld op te raken en om aan geld te komen verkocht ik mijn lichaam aan oude mannen die goed betaalden. Ik voelde me misselijk dat ik mijn lichaam verkocht, maar het was nodig om aan geld te komen.
Ik werd meerdere keren opgenomen in afkick klinieken. Mijn ouders gaven ontzettend veel geld uit, met liefde, om mij te helpen er bovenop te komen. Toen ik uit de kliniek kwam, hield ik het een paar dagen vol, maar het prikkelde weer opnieuw. Ik heb alles verlaten: school, goede vrienden en familie.

In December 2007 werd mijn doodvonnis uitgesproken. Ik ontdekte dat ik aids had opgelopen. Ik weet niet of het kwam door de naalden waarmee ik drugs gebruikte of de vele keren dat ik seks had zonder voorbehoedsmiddelen te gebruiken. Ik heb waarschijnlijk ontzettend veel mensen besmet met aids.

Beetje bij beetje gingen mijn waarden, die ik nu pas erken, verloren: familie, vrienden, ouders, religie, God – zelfs God- alles leek voor mij onzin. Mijn vader en moeder hebben van alles voor mij gedaan, daarom zal ik altijd van ze houden. Zij hebben mij het meest waardevolle gegeven, dat is het leven, en ik heb het verspild.

Ik ben op dit moment opgenomen in het ziekenhuis en weeg 24 kilo, echt verschrikkelijk. Ik wil geen bezoek ontvangen, want ik wil niet dat iemand mij zo ziet. Ik weet niet tot wanneer ik het overleef, maar uit het diepste van mijn hart, vraag ik de jongeren dat zij niet hetzelfde gestoorde pad op gaan zoals ik.

Want je zal zeker weten leren, net als ik. Maar ik weet dat het voor mij nu al te laat is”

NB: Patricia was opgenomen in het Universitair Ziekenhuis in Florianopolis. De verpleegster die voor haar zorgde, Danelise, heeft ons laten weten dat Patricia 14 uur na het schrijven van deze brief is overleden aan een hartstilstand, als gevolg van aids.

Gepubliceerd door Bisschop Edir Macedo

Avond van financieel succes met de 12 pastors

Op maandag 22 februari om 20u werd er in het UKGR hoofdcentrum te Den Haag een bijeenkomst gehouden voor diegenen die financieel succes willen bereiken. Ter gelegenheid hiervan kwamen er 12 pastors bijeen om God te aanroepen voor een verandering in de toestand van de aanwezigen.

Er werd ook uitgelegd over Gods visie voor het financiële leven van diegenen die in Hem geloven.

Daarnaast werd er gebeden voor de olie waarmee de ogen van het volk gezalfd zullen worden op maandag 1 maart om 20u, opdat zij Gods leiding kunnen ontvangen. Profeet Elisa bad ooit ook dat God de ogen van zijn knecht zou openen:

"En Elisa bad, en zeide: HEERE, open toch zijn ogen, dat hij zie! En de HEERE opende de ogen van den jongen, dat hij zag; en ziet, de berg was vol vurige paarden en wagenen rondom Elísa." (2 Koningen 6:17)

Op maandag 1 maart om 20u zullen de twaalf pastors weer bij elkaar komen om voor de mensen te bidden en hun ogen te zalven. Let op! Deze bijeenkomst vindt alleen plaats in Den Haag, aan de Fruitweg 4.

Rijk zijn in God

"Iemand uit de schare zeide tot Hem: Meester, zeg tot mijn broeder, dat hij de erfenis met mij dele. Hij echter zeide tot hem: Mens, wie heeft Mij tot rechter of scheidsman over u aangesteld? Hij zeide tot hen: Ziet toe, dat gij u wacht voor alle hebzucht, want ook als iemand overvloed heeft, behoort zijn leven niet tot zijn bezit. En Hij sprak tot hen een gelijkenis en zeide: Het land van een rijk man had veel opgebracht. En hij overlegde bij zichzelf en zeide: Wat moet ik doen, want ik heb geen ruimte om mijn vruchten te bergen. En hij zeide: Dit zal ik doen: ik zal mijn schuren afbreken en grotere bouwen en ik zal daarin al het koren en al mijn goederen bergen. En ik zal tot mijn ziel zeggen: Ziel, gij hebt vele goederen liggen, opgetast voor vele jaren, houd rust, eet, drink en wees vrolijk. Maar God zeide tot hem: Gij dwaas, in deze eigen nacht wordt uw ziel van u afgeëist en wat gij gereedgemaakt hebt, voor wie zal het zijn? Zó vergaat het hem, die voor zichzelf schatten verzamelt en niet rijk is in God."

(Lukas 12:13–21)

Deze passage begint met het verhaal dat iemand bij Jezus klaagde over het feit dat zijn boer ervoor koos om zijn erfenis niet met hem te delen… Daarna begon Jezus uit te leggen dat het leven van de mens niet bestaat uit hetgeen hij bezit. Het is interessant dat men in deze wereld het tegengestelde denkt. Hier worden de mensen die het meest hebben het beste behandeld, beschouwd en gerespecteerd door de meerderheid. Echter hetzelfde gebeurt niet bij God, omdat Hij niet kijkt naar wat wij hebben, maar naar ons geloof. Wanneer God voorspoed belooft dan doet Hij dat omdat Hij wil dat Zijn kinderen het beste zullen hebben en gelijktijdig een getuigenis zullen geven van Zijn macht. Echter, het is geen voorwaarde om behouden te worden…

Jezus vertelde meteen het verhaal van een rijke man. Deze man was zo rijk dat zijn gewassen overvloedig werden tot op het punt dat hij niet wist wat hij ermee moest doen, omdat hij geen ruimte meer had in zijn schuren.

Omdat hij een "intelligente" man was besloot hij om zijn schuren af te breken en ze groter te maken zodat hij alles kon bewaren… De vraag is: Als hij zoveel had zelfs tot het punt dat hij niet wist wat hij ermee moest doen, waarom zocht hij dan, bijvoorbeeld, niet de behoeftigen op om hun te helpen? Omdat hij niets wilde verliezen! 100% van zijn aandacht was gericht op hetgeen hij kon krijgen, genieten, veroveren en de rest maakte niet zoveel uit… Inclusief zijn ziel…

Ook dacht hij: Wanneer ik klaar ben met het bouwen van de nieuwe schuren dan zal ik rijk zijn… Dan zal mijn ziel "rusten" en "genieten" van dit alles…

Hij wist echter niet dat hij die avond zou sterven! En God zei: Dwaas! Hetgeen jij hebt bewaard, voor wie zal dat zijn?

Jezus concludeerde en zei: Zo vergaat het diegene die zichzelf verrijkt maar niet rijk is in God. Het probleem was niet dat hij rijk was. Het probleem was dat hij alleen dacht aan zijn eigen comfort, daarom was hij arm in God. In zijn leven investeerde hij altijd in het fysieke, maar nooit in zijn relatie met God.

Zo is de persoon die zich druk maakt over alles in het leven, behalve het behagen van God. Zelfs wanneer de persoon naar de kerk komt, komt hij om een zegen te zoeken en niet om dicht bij God te komen. Hoevelen zijn diegenen die zeggen: Ik zou het zelfs leuk vinden om God te "dienen", maar ik heb geen tijd… Omdat hij zijn gehele tijd investeert in hetgeen fysiek is, vergetende dat het niet voor altijd zal blijven.

En u? Als uw dag vandaag zou komen, heeft u de zekerheid dat u bereid bent? Alleen diegenen die "rijk zijn in God" hebben de zekerheid van hun behoudenis.

Pr. Rui Silva

Getuigenis van mw. Sila en Boodschap

Een helpende hand voor Haïti

De UKGR in de Dominicaanse Republiek heeft een internationaal beroep gedaan voor Haïti. Solidariteit kent geen nationaliteit, geen ras en boven alles kent het geen religie.

De UKGR in de Dominicaans Republiek zet zich in voor een humanitaire campagne om het Haïtiaanse volk te helpen.

Op woensdag 10 februari, hebben zowel bisschop Julio César alsmede pastor Alex, die verantwoordelijk is voor de het werk van de Stichting T-Ayudo, in het gezelschap van de Consulaire Vertegenwoordiger van de Dominicaanse Republiek in Haïti, een activiteit voor het Haïtiaanse volk opgezet.

Bij deze gebeurtenis werd er voedsel, water en kleding gedoneerd. Op deze manier werd er een helpende hand geboden aan de Haïtiaanse broeders.

Pastor Alex en Bisschop Pedro, die verantwoordelijk zijn voor het werk in Haïti, coördineerden het werk. Het initiatief begon om 3 uur ’s nachts bij de UKGR in Petion Ville, waar vrijwilligers klaarstonden om de vrachtwagen te laden met de goederen die werden gedoneerd door het Dominicaanse volk. Aangezien het aantal gedoneerde goederen te veel was om in één keer in vrachtwagen te laden, moest er een tweede vracht worden geladen.

Al in het buurland aangekomen, legde Bisschop Pedro het volgende uit tijdens een kort interview: “Wij doen wat de Here Jezus ons heeft geleerd. Wij brengen niet alleen het woord, maar ook voedsel, geestelijke en humanitaire hulp naar al deze mensen. Het gevoel is onbeschrijflijk. Op het moment van de aardbeving waren wij aan het evangeliseren. We zagen dat mensen begonnen te rennen. Ik voelde hoe ik heen en weer slingerde, maar pas na een aantal seconden besefte ik wat er gebeurde.

De solidariteit van de UKGR is ontzettend belangrijk. We zijn hier en zullen hier blijven, wat er ook gebeurt. Want waar de hulpbehoevenden en lijdende mensen zijn, daar leidt de Here Jezus.

In de middag, nadat de eerste (van de vele daarop volgende) lading van de actie voor Haïti was voltooid, werd er een gebed gedaan voor het land.

De doop

De blinde

Er was een blind meisje die het haatte dat ze blindgeboren was. Ze haatte ook iedereen, behalve haar vriend.

Op een dag zei ze, dat als ze de wereld kon zien zij met hem zou trouwen. Op een dag kreeg ze geluk, want iemand doneerde een paar hoornvliezen aan haar. Haar vriend vroeg toen, "Nu je kan zien, wil je met me trouwen?"

Het meisje schrok toen ze zag dat haar vriend blind was. Ze zei; "Het spijt me, maar ik kan niet met jou trouwen, omdat je… blind bent."

Haar vriend, stapte naar achteren en met tranen in zijn ogen zei hij, "Alstublieft zorg goed voor mijn ogen. Ze waren het beste wat ik had."

Wijs nooit diegenen af die van u houden. Soms offeren mensen voor ons en tonen wij hun niet eens dankbaarheid. Jezus gaf Zijn hele leven voor ons, echter, de meeste mensen op deze wereld wijzen Hem af.

Jeugdgroep van Oranje - 'Ik was verloren'

'Ik was verloren.'

Een gedicht van Mario Gomes en Marlene Lima.

Dit gedicht werd speciaal geschreven voor de JvO - Jeugdgroep van Oranje

De JvO is een dynamische, eigentijdse groep met een passie voor muziek, drama, dans en nog veel meer... Kom eens een kijkje nemen bij een JvO bij jou in de buurt!

Klik hier voor de Adressen.

Hij zal terugkeren!

Niet iedereen gelooft het. Zelfs onder diegenen die geloven zijn er maar een paar die Zijn komst afwachten. Maar Hij zal terugkeren. De laatste gebeurtenissen die in de wereld hebben plaatsgevonden zijn duidelijke tekenen hiervan. Tsunami's, aardbevingen, hevige regen, epidemieën en hongersnood hebben de levens van honderden duizenden mensen opgeëist. Om nog maar te zwijgen over drugs, geweld en ongelukken. Alles lijkt te wijzen op het einde.

Toen zeide Hij tot hen: Het ene volk zal tegen het andere volk opstaan, en het ene koninkrijk tegen het andere koninkrijk. En er zullen grote aardbevingen wezen in verscheidene plaatsen, en hongersnoden, en pestilentiën; er zullen ook schrikkelijke dingen, en grote tekenen van den hemel geschieden. (Lucas 21:10-11)

"Volk tegen volk" refereert naar oorlogen tussen landen. "Koninkrijk tegen koninkrijk" refereert naar religieuze conflicten. En een religieus conflict is erger dan oorlogen tussen landen. Daarom zei Jezus, "En de ene broeder zal den anderen broeder overleveren tot den dood, en de vader het kind, en de kinderen zullen opstaan tegen de ouders, en zullen hen doden." (Matteüs 10:21)

Deze sfeer van terreur en dood bestaat al. En het dreigt erger te worden. Hij komt snel terug. Maar dat is nog niet het einde.

In het verleden, was het einde der dagen een onderwerp waarover alleen in de kerk werd gesproken. Vandaag de dag zijn wetenschappers zo zeker over het einde der dagen, dat ze er openlijk over praten. Één van de meest belangrijke TV zenders ter wereld toont regelmatig reportages over dit onderwerp. De wereldwijde catastrofes lijken het einde te verkondigen. Maar voordat het gebeurt, zal er de Grote Verdrukking komen – wanneer de Antichrist gedurende een periode van 7 jaar zal heersen.

Op dit moment leven we in de tijd van de kleine beproeving. En wanneer het eindigt, zal de Here Jezus zijn trouwe volgelingen met Zich meenemen. Zij zullen de Grote verdrukking niet meemaken. De valse "piraten" Christenen, aan de andere kant, zullen lijden onder de toorn van de Grote Verdrukking.

Diegenen die zullen leven zullen het zien…

Bisschop Edir Macedo

De Ware Liefde

PROBLEMEN…

Iemand kan vragen: Problemen? Wie heeft ze niet?

Het antwoord op deze vraag is simpel: Iedereen heeft ze! Dus, is het normaal om problemen te hebben?

Dat hangt ervan af… Het is normaal om zo nu en dan een probleem te hebben en dat weer op te lossen. Maar wanneer een probleem in een cyclus voorkomt, dan kunnen we het niet als normaal beschouwen.

Bijvoorbeeld; de persoon probeert een relatie te doen slagen, maar in plaats daarvan faalt hij. Daarna begint hij een andere relatie… Nog een mislukking! Dit is niet normaal!

Iemand zoekt een baan en wanneer hij uiteindelijk begint te werken en alles goed lijkt te gaan gebeurt er iets! Hij verliest zijn baan… Laten we weer opnieuw beginnen… hij vindt een andere baan en alles gaat beter… Nogmaals! Baan verloren.

Als u een probleem heeft dat zichzelf lijkt te herhalen in uw leven, financiën, gezondheid, familie, enz., dan is het tijd voor u om een beslissing te nemen om deze cyclus te verbreken. Als u dat niet doet zal het misschien nooit eindigen.

Beginnend vanaf vandaag zullen wij, elke vrijdag, gedurende de aankomende weken, bidden en strijden om de cycli van mislukkingen in uw leven te verbreken. Vind meer informatie op de UKGR website onder de volgende link.

http://ukgr.nl/cyclus.html

God zegent u,

Pr. Rui Silva

Terwijl u als een verliezer praat, zult u verslagen worden…

Een paar dagen geleden ontmoette ik iemand in een pastorsdienst in Frankrijk. Deze persoon is vandaag de dag een pastor die in het Verenigd Koninkrijk werkt.

Ik dacht dat ik hem nooit in mijn leven had gezien, toen hij mij benaderde en vroeg: - “Kunt u zich herinneren dat u in 1993 in de UKGR hoofdkerk in Lissabon was?” - “Natuurlijk!” – Antwoordde ik… - “Rond die tijd kwam ik naar de kerk, sprak ik met de pastors, nam ik deel aan de gebedskettingen. Maar in feite, zag ik geen verbetering in mijn leven: ik was depressief, verslaafd, wilde sterven… mijn leven was een ramp” – zei hij. “Op een vrijdag ochtend kwam ik naar u toe en vroeg: Pastor, waarom verandert mijn leven niet? Het lijkt alsof al mijn moeite voor niets is…"

- Mijn antwoord daarop was: “Meneer, zolang u praat als een verliezer, zult u verslagen worden…”

Die dag werd die man boos op mij. Toen hij naar huis ging zei hij tegen zichzelf: “Hoe is het mogelijk dat deze jongen zo tegen mij praat?” (Ik was in feite nog heel jong rond die tijd en was nog maar pas opgericht als een assistent pastor…)

Sindsdien hebben onze wegen zich nooit meer gekruist, tot een paar dagen geleden. In feite herinnerde ik me dat moment niet eens meer.

Het meest interessante gedeelte is dat hij aan mij toegaf dat hij na deze woorden boos op mij werd en naar huis ging. De volgende dag keerde hij terug naar de kerk en stelde vast: Ik accepteer niet om verslagen te worden! Op diezelfde dag werd hij bevrijd… Vandaag de dag is hij een pastor, net als ik.

En u? Praat u als een verliezer of een overwinnaar?

God zegent u,

Pr. Rui Silva

Studeren of niet studeren?

Iedereen weet dat diegenen die de gelegenheid hebben gehad om te studeren een voorsprong hebben op diegenen die dat niet hadden. Er zijn verscheidene banen of posities die alleen voor mensen zijn die zichzelf hebben voorbereid, door specifieke scholing.

Zou u een dokter vertrouwen, als u zou ontdekken dat hij daar nooit voor heeft gestudeerd? Zou u een advocaat betalen die nog nooit de wet heeft bestudeerd? Zou u op een politicus stemmen die nog nooit de realiteit van zijn land heeft bestudeerd? Dit zijn alleen maar een aantal voorbeelden…

Normaal gesproken, ook al zijn er een paar uitzonderingen, worden diegenen die niet gestudeerd hebben geleid door diegenen die dat wel hebben gedaan.

Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet dat als u het niet heeft gedaan, u niet in het leven kunt overwinnen. Wat ik zeg is dat diegenen die het niet hebben gedaan misschien de dubbele moeite moeten doen om te overwinnen. Helaas, zijn er mensen die niet de gelegenheid hadden om te studeren en ze betreuren dat.

Dat is de reden waarom veel ouders in de toekomst van hun kinderen investeren, wetende dat als zij een diploma hebben, het leven makkelijker voor hun zal worden.

Ok… hoe zit het met het bestuderen van de Bijbel? Heeft u daar wel eens over nagedacht?

De Christenen, die de Bijbel bestuderen en kennen, hebben een voorsprong op diegenen die dat niet doen. Er zijn zegens voor diegenen die het Woord van God bestuderen en het geloof van diegenen die het bestuderen is sterker dan het geloof van diegenen die het niet doen.

De duivel probeerde de Here Jezus te bedriegen door de Bijbel te gebruiken op een vervormde manier… Omdat Jezus wist wat er geschreven stond en wat het betekende, overwon Hij de duivel door de Bijbel te gebruiken, op de juiste manier!

Wanneer we het Woord van God kennen, dan zijn we voorbereid om de geestelijke vijanden te verslaan en om het geloof te behouden op de moeilijkste momenten.

“En neemt den helm der zaligheid, en het zwaard des Geestes, hetwelk is Gods Woord.” (Efeziërs 6:17)

Deze woensdag om 19:30u zullen wij de “Studie over de Bijbel” beginnen in alle UKGR Centra. Ik kan u verzekeren dat dit een studie is die u nog nooit eerder heeft gezien.

God zegent u,

Pr Rui Silva