Inspirerend verhaal

Hoeveel bent u waard?

- Professor ik ben hier gekomen omdat ik me zo klein voel, dat ik niet eens meer de kracht heb om iets te doen. Mensen zeggen tegen mij dat ik nergens goed voor ben, dat ik niets goed kan doen en dat ik traag van begrip ben. Hoe kan ik mijzelf verbeteren? Wat kan ik doen zodat de mensen mij meer zullen waarderen?

De professor zei, zonder naar de jongeman te kijken: "Ik heb echt met jou te doen mijn jongen, maar ik kan jou niet helpen, omdat ik eerst mijn eigen probleem moet oplossen. Misschien kan ik daarna die van jou oplossen".

Terwijl hij een pauze nam zei hij: Als jij mij helpt, dan kan ik dit probleem sneller oplossen en misschien kan ik je daarna helpen.

"Na…natuurlijk professor", stamelde de jongen, die zich weer niet gewaardeerd voelde en aarzelde om zijn professor te helpen. De professor nam een ring die hij om zijn pink droeg, gaf het aan de jongen en zei:

"Neem het paard en ga naar de markt. Jij dient deze ring te verkopen, omdat ik een schuld moet betalen. Het is noodzakelijk dat jij het maximale voor deze ring krijgt, maar accepteer niets minder dan een gouden munt. Ga en kom zo snel mogelijk terug met die munt".

De jongeman nam de ring en vertrok. Meteen toen hij bij de markt aankwam begon hij de ring aan de kooplieden aan te bieden. Ze keken met enige belangstelling, totdat ze hoorden wat de prijs was die hij ervoor wilde hebben. Toen de jongeman zei dat hij een gouden munt wilde hebben, begonnen sommigen te lachen, anderen vertrokken zonder hem zelfs aan te kijken, maar alleen één oude man was zo vriendelijk om hem uit te leggen dat het een te hoge prijs was voor een ring. Hij probeerde de jongeman te helpen door hem een zilveren munt en een koperen beker aan te bieden, maar de jongeman volgde de instructies op om niet minder dan één gouden munt te accepteren en weigerde het aanbod. Nadat hij het juweel aan iedereen die op de markt liep had aangeboden, nam hij het paard en keerde verdrietig terug omdat hij had gefaald. De jongeman wilde dat hij een gouden munt had zodat hij de ring kon kopen, zodoende zou hij de professor helpen met zijn zorgen en advies en hulp ontvangen voor zijn probleem.

Hij ging het huis binnen en zei: "Professor, het spijt me maar het is onmogelijk om te bereiken wat u mij vroeg. Misschien kan ik er 2 of 3 zilveren munten voor krijgen, maar ik denk niet dat ik iemand kan bedriegen betreffende de waarde van deze ring".

"Wat jij zegt is heel belangrijk mijn jongen", lachte de meester op een uitdagende manier. We dienen eerst de waarde van de ring te weten. Stap weer op het paard en ga naar de juwelier. Wie anders dan hij weet wat de juiste waarde van de ring is? Zeg dat je hem wilt verkopen en wat hij ervoor wil geven. Maar ongeacht hoeveel hij jou aanbiedt, verkoop de ring niet. Kom weer terug naar mij met mijn ring.

De jongeman ging naar de juwelier en gaf hem de ring zodat hij hem kon onderzoeken. De juwelier keek er met een loep naar, woog het en zei:

"Vertel jouw professor dat als hij deze ring nu wil verkopen, dan zal ik er niet meer dan 58 gouden munten voor geven".

De jongeman riep verbaasd: "58 GOUDEN MUNTEN???"

"Ja", antwoordde de juwelier, "ik weet dat ik met de tijd er 70 gouden munten voor zou kunnen geven, maar als de verkoop haast heeft…"

De opgewonden jongeman rende naar het huis van de professor om te vertellen wat er was gebeurd.

"Ga zitten", zei de professor, en nadat de jongeman hem vertelde wat er was gebeurd zei hij:

"Jij bent net als deze ring, een waardevol en uniek juweel. En dat kan alleen maar worden beoordeeld door een deskundige. Denk je dat een ieder zijn werkelijke waarde kan ontdekken?"

En nadat hij dat zei plaatste hij de ring weer terug om zijn vinger.

Wij zijn allemaal net zoals dat juweeltje. Waardevol, uniek en wij wandelen door de markt van het leven denkende dat onervaren mensen ons kunnen waarderen.