De Kip Arend

Op een dag bezocht een natuuronderzoeker een boerderij en was zeer verrast om een prachtige arend te zien in het kippenhok van de boer. "Waarom in Godsnaam heeft u een arend die met deze kippen samen leeft?" vroeg de natuuronderzoeker.

"Omdat ik hem vond toen hij klein was en ik heb hem sindsdien opgevoed met de kippen. Hij weet niet beter, hij denkt dat hij een kip is." antwoordde de boer. De natuuronderzoeker was stomverbaasd. De arend pikte het graan en dronk uit het waterbakje. De arend hield zijn ogen gericht op de grond en liep rond in cirkels. Hij leek totaal op een overgrote kip. "Probeert hij nooit zijn vleugels te spreiden en weg te vliegen?" vroeg de natuuronderzoeker. "Nee, en ik betwijfel dat hij dat ooit zal proberen. Hij weet niet wat het betekent om te vliegen." zei de boer.

"Laat mij hem dan meenemen naar buiten en een paar experimenten met hem doen." vroeg de natuuronderzoeker. De boer stemde er mee in, maar verzekerde de natuuronderzoeker ervan dat hij zijn tijd aan het verspillen was. De natuuronderzoeker tilde de vogel op naar de hoogste plek van het kippenhok en zei, "Vlieg!". Hij duwde de onwillige vogel van het kippenhok af en hij viel op de grond in een hoopje veren. Daarna nam de onverschrokken natuuronderzoeker de vogel mee naar de schuur van de boer en spreidde zijn vleugels uit voordat hij hem hoog in de lucht gooide met het bevel "Vlieg!". De angstige vogel maakte een angstig geluid en viel oncharmant op een hooiberg waar hij verder ging met pikken op de grond op zoek naar eten. De natuuronderzoeker pakte de vogel nogmaals op en besloot om het nog een kans te geven in een betere geschikte omgeving, weg van alle slechte voorbeelden van de kippen levensstijl. Hij plaatste de tamme vogel op de passagiersplaats van zijn auto en reed richting de hoogste berg van het land. Na een lange en zweterige klimtocht naar de top van de berg met de vogel onder zijn arm sprak hij liefdevol tot de goude vogel. "Vriend jij bent geboren om te zweven. Het is beter voor jou dat jij hier vandaag sterft op de rotsen hierbeneden dan de rest van jouw leven leiden als een kip in een kippenhok, waar men naar je staart en je uit je element bent.". Na deze laatste woorden gezegd te hebben, tilde hij de vogel omhoog en beval nogmaals "Vlieg!". Hij gooide hem in de lucht en deze keer, tot zijn grote opluchting, opende hij zijn vleugels met een spanwijdte van 2 meter en vloog gracieus in de lucht. Het klom langzaam in een hoger wordend spiraal, vliegend in de onzichtbare thermiek van de warme lucht totdat hij uiteindelijk verdween in het licht van de ochtendzon. De natuuronderzoeker glimlachte en dacht hoe blij hij was met zijn werk.

De moraal van dit verhaal is dat we mensen of omstandigheden om ons heen niet mogen toelaten om te bepalen wie we zijn. Als Kinderen van God zijn wij bestemd om succes te hebben in ons dagelijks leven. Maar angst en zelftwijfel zijn muren die ons kunnen tegenhouden om ons ware potentieel te bereiken. Geloof in uzelf, omdat dat ook geloven in God is.

"Hij geeft den moeden kracht, en Hij vermenigvuldigt de sterkte dien, die geen krachten heeft. De jongen zullen moede en mat worden, en de jongelingen zullen gewisselijk vallen; Maar dien den HEERE verwachten, zullen de kracht vernieuwen; zij zullen opvaren met vleugelen, gelijk de arenden; zij zullen lopen, en niet moede worden; zij zullen wandelen, en niet mat worden." (Jesaja 40:29-31)